Tennisvereniging Slag '87 Steggerda

Vrijwilligersmiddag/-avond 16 november 2013

Omstreeks 15.30 uur verzamelde zich een bont gezelschap van ca 30 personen, bestaande uit een aantal bestuursleden en vrijwilligers , sommigen met hun partners, in de kantine van ons sportpark.
De bedoeling van deze bijeenkomst was een gezellig samenzijn om het grote belang van de vrijwilliger voor de vereniging te benadrukken.
Voorzitter Nico Draaisma wist dit in zijn welkomstwoord pakkend te verwoorden door te stellen:

“daar waar de vrijwilliger het cement is voor de samenleving is die vrijwilliger voor Slag ’87 het cement en de bouwstenen””.

In de uitnodiging voorafgaande aan deze bijeenkomst werd gewag gemaakt van “een bijzonder uitstapje”. Details van dit uitstapje waren niet bekend gemaakt en bleven wonderwel tot op het laatste moment geheim.

Vaak reizen mensen stad en land af om mooie dingen te zien en daar is natuurlijk helemaal niets op tegen. Toch blijkt dat je soms helemaal niet ver hoeft te reizen. Een “hanensprong”en je bent in Blesdijke waar kasteelheer, bouwer, architect,historicus, sjacheraar (naar eigen zeggen) etc. Gregorius (Gerrie) Halman al 23 jaar bezig is met het bouwen van een kasteel.

Misschien hadden sommigen voor het vervoer naar Blesdijke gedacht aan een afgehuurde bus of zo maar ook nu bleek dat een vrijwilligersorganisatie soms wel heel efficiënt kan werken. In “no time” waren in eigen gelederen voldoende auto’s met chauffeurs geregeld.

In Blesdijke aangekomen werd het gezelschap verwelkomd door de kasteelheer zelf die duidelijk maakte dat er voor de bezichtiging eigenlijk maar één regel gold: je mag overal komen behalve op de steigers.

En je weet niet wat je ziet. Uw gelegenheidsverslaggever wordt niet gehinderd door enige technische –dus ook niet bouwtechnische- kennis maar duidelijk is zelfs voor hem dat je naar iets unieks staat te kijken.

In prachtig Stellingwerfs en probleemloos de lachers op zijn hand krijgend legde Halman uit:
“Het principe is simpel. Als je niet weet waar de vijand vandaan komt, kan hij uit elk van de vier windstreken opdoemen. Dus moet je in elk van die winstreken een verdedigingswerk optrekken. En om die vijand op tijd te zien aankomen moet je zo’n verdedigingswerk hoog maken: een toren. En als je zo vier torens hebt, verbindt je die met elkaar en je hebt een kasteel.”.

Het voorlopige eindresultaat van deze “simpele”redenering moge blijken uit onderstaande foto-impressie die ook duidelijk maakt dat het bezoek alleszins de moeite waard is geweest.

Teruggekeerd in de kantine werd er een buffet aangerukt. Ondanks dat de bezorger alles behalve een daarbij passend uiterlijk had, bleek het toch om een Chinees buffet te gaan.
Om de waardering voor hem te onderstrepen en omdat achter iedere sterke man een vrouw staat, werden de oudste vrijwilliger Lutzen Pen en diens echtgenote Corrie uitgenodigd om het buffet te openen.
Dat het buffet kennelijk in de smaak viel, bleek uit het feit dat diegenen die voor een tweede ronde wilden gaan het moesten stellen met wel heel schamele restanten.

Na nog een gezellige “nazit”gingen de vrijwilligers druppelsgewijs naar huis. Duidelijk is wel geworden dat daar waar het bestuur geprobeerd heeft de vrijwilligers haar waardering over te brengen dit zodanig gelukt is dat bedoelde vrijwilligers ongetwijfeld hun uitermate belangrijke inzet ook in de toekomst zullen blijven tentoon spreiden.

Uw gelegenheidsverslaggever.